
Resident Evil serisi, oyun dünyasının en güçlü markaları ortasında yer alıyor. PlayStation 1 devri ile başlayan efsane, Residen Evil 3 ile şaha kalkmıştı. Resident Evil 4 ile yükselen serisi 5 ve 6. Oyunlarda maalesef ki biraz marka bedelini düşürmüştü. Capcom, seride Residen Evil 7 ile God of War’da yapıldığı üzere büyük bir değişikliğe imza atmıştı.
Ethan Winters karakterini hayatımıza kazandıran Capcom, 7. Oyunda kimi şeyleri havada bırakmıştı. İşte Capom tam bu noktada Resident Evil Village ile soru işaretlerini ortadan kaldırıyor. Bu incelememizi bol spoiler ile yapacağız. Zira oyunu daha güzel anlatabilmemiz için spoiler vermemiz kural. Spoiler uyarımızdan sonra Resident Evil Village incelememize geçebiliriz.
Resident Evil Village İnceleme
İncelemeye RE: 7 ile başlayalım. RE: 7’de bildiğiniz üzere Ethan Winters’ın eşi Mia’nın ortadan kaybolması ile oyuna başlamıştık. Mia’nın neden kaçırıldığı neden 3 yıl boyunca tutsak edildiği ve konuttaki ailenin neden garip garip davranışlar sergilediğini bilememiştik. RE: Village bu soruların karşılıklarını veriyor. RE: Village, pek sakin bir ortamda başlıyor. Eşimiz Mia, bebeğine farklı ve bir o kadar vahim kıssa anlatıp uyutuyor. Biz de bebeğimizi üst odasına götürüp yemek için aşağı kata iniyoruz.
Mia tam masaya oturacağı sırada işler değişiyor ve mesken bir anda ateş altına alınıyor. Evet bildiğiniz meskeni tarıyorlar. Mia onlarca yerinden vurulup ölüyor. Sonrasında ise RE serisinden bildiğimiz güzel abimiz Chris Redfield giriyor ve Mia’ya bir kurşun daha sıkıyor. Ne oluyor? Chris Redfield bizim arkadaşımızdı tıpkı birimdeydik derken sana bunu açıklayamam Ethan deyip bebeğimizi kaçırıyorlar. Hayda noldu artık biz Mia’yı 7. Oyunda kurtarmak için manyak aileyi delik deşik etmiştik değdi mi derken Ethan’ın başına çat diye vurup bayıltıyorlar.
Bir müddet sonra Ethan kendini götüren takımın öldürüldüğü bir ortamda kendini buluyor. Allah Allah neler oluyor o da nesi aman yarabbim diyen Ethan, o ortandan kendini oyunun ana teması olan Village’a yani köye atıyor. Ethan durur mu tekrar patlatıyor What’s going on! lafını. Evet arkadaşlar güya serinin 7. Oyununda türlü türlü yaratıklar görüp bunları öldüren biz değiliz de birinci sefer bu türlü garip şeyler ile karşılaşıyoruz. Ethan’ın diyalogları maalesef ki vasat düzeyde diyebiliriz. Adam istisnasız her şeye şaşırıyor. Neyse sonuçta RE serisi diyalogları ile bu vakte kadar öne çıkmamıştı lakin tekrar de insan garipsiyor böylesine hoş bir oyunda bu üslup diyalogları.
Ethan terk edilmiş üzere görünen köyde macerasına başlıyor. Oyunun başında tekrar yaşlı bir teyze görüyoruz. Capcom çok seviyor bu yaşlı teyzeleri kullanmaya. Bebeni gurtaramazsın evladım sen git şuradan bana iki ekmek kap halinde sizi köyden uzaklaştırmak isteyen teyzemize, yaşının başının hürmetine ellemiyorum seni teyze bas git yoluna diyor ve yola koyuluyoruz.
Köyde bir de ne görelim kurtadamlar var. Ethan yeniden şaşırıyor ve kaçmaya başlıyor. Köyde paçayı kurtardıktan sonra şatomuza geçiyoruz. Fakat ne geçme. Çat diye enseliyorlar bizi. Açlık Oyunları misali bizi avlamak için yerin altına gönderiyorlar. Doğal Ethan görmüş geçirmiş biri yer miyiz biz bu türlü şeyleri. Çabucak kurtuluyoruz.
Mother Miranda ablamıza telefon açan oyunun asıl berbatı sandığımız Lady Dimitrescu, Ethan benim bırakın ben alayım kellesini diyor. Miranda da ne yaparsan yap deyip Dimitrescu’yu bize yönlendiriyor. Artık geldik en sevdiğim noktaya. Sevgili Capcom, sen bu Lady Dimitrescu’yu o denli bir pazarladın ki epic sahneler ile karşılaşacağız sandık. Yok o denli olmuyor. Lady Dimitrescu ve üç kızını keklik avlar üzere avlıyoruz. Mother Miranda ablamız bizi başka baş makûs olan Donna Beneviento’ya yönlendiriyor.
Beneviento kısmı hafızlarınıza kazınacak
Burada bir parantez açmak istiyorum. Beneviento Meskeni kısmında bir tane bile silahınız yok. Boss savaşında da silah yok. Capcom o denli bir ustalıkla dizayn etmiş ki kısmı tadı damağınızda kalıyor. Nitekim son vakitlerin en uygun kısım dizaynına sahip olan bu kısım korkutmayı da başarıyor. Bildiğiniz üzere RE: 7 çok korkutucu olduğu için Village’da endişe düzeyi düşürüldü. Lakin Beneviento Konutu bizi özlediğimiz endişe ve tansiyon ile baş başa bırakıyor. Biraz P.T. havası yok değil hani.
Beneviento bebeğini de öldürdükten sonra Salvatore Moreau ile kapışıyoruz. Beneviento ne kadar yeterliyse Salvatore Moreau kısmı de o kadar makûs. Düğmelere basarak Boss öldürten Capcom sonrasında RE’yi Wolfenstein’a bağlıyor.
Karl Heisenberg ile kapıştığımız kısım hakikaten de bize Wolfenstein’ı anımsattı. Tam yerinde olan bu kısımdan sonra birtakım taşlar yerine oturmaya başlıyor. Zira artık ana düşman olan Mother Miranda ile yüzleşmeye hazırız.
Ethan öldü! Siz o denli sanın!
Berbatların berbatı Mother Miranda ile kapışacağız artık diye sevinirken çat diye kalbimizi yerinden söküveriyor. Kalpsiz kalan Ethan doğal olarak oracıkta ölüveriyor. Artık geldik oyunun en hoş kısmına. Denetimi Chris Redfield ele alıyor ve sınırsız mermimiz karizmatik silahlarımız ile sıka sıka Mother Miranda’ya gerçek ilerliyoruz. Tam bam bam bam diye giderken oyun bir anda Ethan’a dönüyor.
RE: 7’de gördüğümüz Eveline’ı görüyoruz. Eveline bize tam bu noktada her şeyi açıklıyor. Eveline bizim aslında serinin yedinci oyununda öldüğümüzü lakin konuttaki küften ötürü ölüp ölüp geri gelebildiğimizi açıklıyor. Evet Ethan Winters aslında ölümsüzmüş. Kalbi ne yapayım ne geldiyse başımıza bu pamuk yüreğimizden geldi diyen Ethan, kızını kaçıran Mother Miranda’nın peşine düşüyor. Ağır Spoiler geliyor.
Mother Miranda, aslında serinin yedinci oyununu başlatan berbatmış. Kızını kaybeden Miranda, keşfettiği küf sayesinde beşerler üzerinde deneyler yapmaya başlamış. Gördüğümüz kurtadamlar da testte başarısız olanlarmış. Öteki baş berbatlar de küften etkilenen ve özel yeteneklere sahip olanlarmış. Miranda, Ethan ve Mia’nın küften etkilendiğinden ötürü kızını geri getirmek için en uygun insanın bu çiftin bebeği olduğunu düşünüyor. Yani bebeğimiz Miranda’nın bebeğini geri getirmek için kullanılacakmış.
Serinin bir evvelki oyununu hoş bir formda bağlayan Capcom, oyunun sonunda babanın öyküsü sona erdi dese de, oyunun son sahnesinde kızımızın Rosemary otomobil ile giderken Ethan Winters’ı uzaktan da olsa görüyoruz. Capcom’un 9. Oyunda artık neler yapabileceğini kestirmek güç. Ya kızımız Rosemary ile oynayacağız ya da ölüp ölüp dirilen Ethan ile devam edeceğiz.
Resident Evil Village’ın berbat taraflarından başlayalım ki son kısımda aklınızda uygun şeyler kalsın. Zira bu oyun nitekim oynamanız gereken bir üretim. Oyunun dehşet öğesi maalesef ki azaltılmış. Bu birtakım oyuncular için uygun bir şey olsa da tansiyon isteyenlerin pek güzeline gitmeyebilir. Canavarlara ateş ettiğimizde maalesef ki vuruş hissini yaşayamıyoruz. Ethan Winters’ın diyalogları sahiden çok makûs. Ne İngilizce ne de Japonca dublaj kurtarmıyor. Artık gelelim âlâ taraflarına.
Öncelikle oyunu PlayStation 5’te oynadığımı belirteyim. PS5’in ses teknolojisi olan Tempest 3D’yi bu kadar uygun kullanan bir oyun daha görmedim. Tempest 3D sayesinde oyunda kim nerede nereden ses geliyor hangi pencere açık üzere tüm sesleri net bir biçimde başınızda konumlandırabiliyorsunuz. DualSense’e gelecek olursak, Adaptive Trigger’lar başarılı bir biçimde oyuna yedirilmiş. Makûs olan vuruş hissi DualSense’in teknolojileri sayesinde bir nebze de olsa tolere ediliyor. Grafik kısmına geçecek olursak, yeni jenerasyonda farkını ortaya koyuyor. Lakin orta kuşak oyunu olduğu için yeni nesilin tüm nimetlerinden faydalanamıyor.
Fakat Ray Tracing açıkken 4K çözünürlükte 60 FPS oynamak nitekim büyük bir keyif. Modellemeler ve kaplamalar RE Engine motorunun piyasadaki en uygun oyun motorlarından biri olduğunu bir defa daha gösteriyor. RE Engine’in 4-5 yıl sonra geleceği yerleri hayal etmek bile beni heyecanlandırıyor doğrusu. RE: Village’da hem köy teması hem de silahları yükseltebileceğimiz marketin olması nostalji yaşatıyor.
FPS cinsinden yürüyen Capcom’un bu alanda devam etmesini temenni ediyoruz. Zira Capcom bu işi çözmüş. Oyunun FPS çeşidinde olması VR sürümü için de büyük avantaj sağlayacak. Oyunun son anına kadar çözümlenmeyen konusu da RE: Village’ı sonuna kadar bir solukta bitirmenizi sağlayacak.
Resident Evil 7’yi oynamış ve tadı damağında kalmışsa Village’ı oynamanızı şiddetle tavsiye ediyorum. Bu oyun olmuş!
Artı istikametleri
- Merak uyandıran konusu
- Grafikleri orta kuşak oyun için tatmin etmenin ötesinde
- FPS ile dehşet tipini başarılı bir halde harmanlamışlar
- RE Engine’ın nimetlerinden ziyadesiyle yararlanmışlar
- Tampest 3D ve DualSense dayanağı
Eksi tarafları
- Diyaloglar
- Vuruş hissi
Puan: 80

Resident Evil serisi, oyun dünyasının en güçlü markaları ortasında yer alıyor. PlayStation 1 devri ile başlayan efsane, Residen Evil 3 ile şaha kalkmıştı. Resident Evil 4 ile yükselen serisi 5 ve 6. Oyunlarda maalesef ki biraz marka bedelini düşürmüştü. Capcom, seride Residen Evil 7 ile God of War’da yapıldığı üzere büyük bir değişikliğe imza atmıştı.
Ethan Winters karakterini hayatımıza kazandıran Capcom, 7. Oyunda kimi şeyleri havada bırakmıştı. İşte Capom tam bu noktada Resident Evil Village ile soru işaretlerini ortadan kaldırıyor. Bu incelememizi bol spoiler ile yapacağız. Zira oyunu daha güzel anlatabilmemiz için spoiler vermemiz kural. Spoiler uyarımızdan sonra Resident Evil Village incelememize geçebiliriz.
Resident Evil Village İnceleme
İncelemeye RE: 7 ile başlayalım. RE: 7’de bildiğiniz üzere Ethan Winters’ın eşi Mia’nın ortadan kaybolması ile oyuna başlamıştık. Mia’nın neden kaçırıldığı neden 3 yıl boyunca tutsak edildiği ve konuttaki ailenin neden garip garip davranışlar sergilediğini bilememiştik. RE: Village bu soruların karşılıklarını veriyor. RE: Village, pek sakin bir ortamda başlıyor. Eşimiz Mia, bebeğine farklı ve bir o kadar vahim kıssa anlatıp uyutuyor. Biz de bebeğimizi üst odasına götürüp yemek için aşağı kata iniyoruz.
Mia tam masaya oturacağı sırada işler değişiyor ve mesken bir anda ateş altına alınıyor. Evet bildiğiniz meskeni tarıyorlar. Mia onlarca yerinden vurulup ölüyor. Sonrasında ise RE serisinden bildiğimiz güzel abimiz Chris Redfield giriyor ve Mia’ya bir kurşun daha sıkıyor. Ne oluyor? Chris Redfield bizim arkadaşımızdı tıpkı birimdeydik derken sana bunu açıklayamam Ethan deyip bebeğimizi kaçırıyorlar. Hayda noldu artık biz Mia’yı 7. Oyunda kurtarmak için manyak aileyi delik deşik etmiştik değdi mi derken Ethan’ın başına çat diye vurup bayıltıyorlar.
Bir müddet sonra Ethan kendini götüren takımın öldürüldüğü bir ortamda kendini buluyor. Allah Allah neler oluyor o da nesi aman yarabbim diyen Ethan, o ortandan kendini oyunun ana teması olan Village’a yani köye atıyor. Ethan durur mu tekrar patlatıyor What’s going on! lafını. Evet arkadaşlar güya serinin 7. Oyununda türlü türlü yaratıklar görüp bunları öldüren biz değiliz de birinci sefer bu türlü garip şeyler ile karşılaşıyoruz. Ethan’ın diyalogları maalesef ki vasat düzeyde diyebiliriz. Adam istisnasız her şeye şaşırıyor. Neyse sonuçta RE serisi diyalogları ile bu vakte kadar öne çıkmamıştı lakin tekrar de insan garipsiyor böylesine hoş bir oyunda bu üslup diyalogları.
Ethan terk edilmiş üzere görünen köyde macerasına başlıyor. Oyunun başında tekrar yaşlı bir teyze görüyoruz. Capcom çok seviyor bu yaşlı teyzeleri kullanmaya. Bebeni gurtaramazsın evladım sen git şuradan bana iki ekmek kap halinde sizi köyden uzaklaştırmak isteyen teyzemize, yaşının başının hürmetine ellemiyorum seni teyze bas git yoluna diyor ve yola koyuluyoruz.
Köyde bir de ne görelim kurtadamlar var. Ethan yeniden şaşırıyor ve kaçmaya başlıyor. Köyde paçayı kurtardıktan sonra şatomuza geçiyoruz. Fakat ne geçme. Çat diye enseliyorlar bizi. Açlık Oyunları misali bizi avlamak için yerin altına gönderiyorlar. Doğal Ethan görmüş geçirmiş biri yer miyiz biz bu türlü şeyleri. Çabucak kurtuluyoruz.
Mother Miranda ablamıza telefon açan oyunun asıl berbatı sandığımız Lady Dimitrescu, Ethan benim bırakın ben alayım kellesini diyor. Miranda da ne yaparsan yap deyip Dimitrescu’yu bize yönlendiriyor. Artık geldik en sevdiğim noktaya. Sevgili Capcom, sen bu Lady Dimitrescu’yu o denli bir pazarladın ki epic sahneler ile karşılaşacağız sandık. Yok o denli olmuyor. Lady Dimitrescu ve üç kızını keklik avlar üzere avlıyoruz. Mother Miranda ablamız bizi başka baş makûs olan Donna Beneviento’ya yönlendiriyor.
Beneviento kısmı hafızlarınıza kazınacak
Burada bir parantez açmak istiyorum. Beneviento Meskeni kısmında bir tane bile silahınız yok. Boss savaşında da silah yok. Capcom o denli bir ustalıkla dizayn etmiş ki kısmı tadı damağınızda kalıyor. Nitekim son vakitlerin en uygun kısım dizaynına sahip olan bu kısım korkutmayı da başarıyor. Bildiğiniz üzere RE: 7 çok korkutucu olduğu için Village’da endişe düzeyi düşürüldü. Lakin Beneviento Konutu bizi özlediğimiz endişe ve tansiyon ile baş başa bırakıyor. Biraz P.T. havası yok değil hani.
Beneviento bebeğini de öldürdükten sonra Salvatore Moreau ile kapışıyoruz. Beneviento ne kadar yeterliyse Salvatore Moreau kısmı de o kadar makûs. Düğmelere basarak Boss öldürten Capcom sonrasında RE’yi Wolfenstein’a bağlıyor.
Karl Heisenberg ile kapıştığımız kısım hakikaten de bize Wolfenstein’ı anımsattı. Tam yerinde olan bu kısımdan sonra birtakım taşlar yerine oturmaya başlıyor. Zira artık ana düşman olan Mother Miranda ile yüzleşmeye hazırız.
Ethan öldü! Siz o denli sanın!
Berbatların berbatı Mother Miranda ile kapışacağız artık diye sevinirken çat diye kalbimizi yerinden söküveriyor. Kalpsiz kalan Ethan doğal olarak oracıkta ölüveriyor. Artık geldik oyunun en hoş kısmına. Denetimi Chris Redfield ele alıyor ve sınırsız mermimiz karizmatik silahlarımız ile sıka sıka Mother Miranda’ya gerçek ilerliyoruz. Tam bam bam bam diye giderken oyun bir anda Ethan’a dönüyor.
RE: 7’de gördüğümüz Eveline’ı görüyoruz. Eveline bize tam bu noktada her şeyi açıklıyor. Eveline bizim aslında serinin yedinci oyununda öldüğümüzü lakin konuttaki küften ötürü ölüp ölüp geri gelebildiğimizi açıklıyor. Evet Ethan Winters aslında ölümsüzmüş. Kalbi ne yapayım ne geldiyse başımıza bu pamuk yüreğimizden geldi diyen Ethan, kızını kaçıran Mother Miranda’nın peşine düşüyor. Ağır Spoiler geliyor.
Mother Miranda, aslında serinin yedinci oyununu başlatan berbatmış. Kızını kaybeden Miranda, keşfettiği küf sayesinde beşerler üzerinde deneyler yapmaya başlamış. Gördüğümüz kurtadamlar da testte başarısız olanlarmış. Öteki baş berbatlar de küften etkilenen ve özel yeteneklere sahip olanlarmış. Miranda, Ethan ve Mia’nın küften etkilendiğinden ötürü kızını geri getirmek için en uygun insanın bu çiftin bebeği olduğunu düşünüyor. Yani bebeğimiz Miranda’nın bebeğini geri getirmek için kullanılacakmış.
Serinin bir evvelki oyununu hoş bir formda bağlayan Capcom, oyunun sonunda babanın öyküsü sona erdi dese de, oyunun son sahnesinde kızımızın Rosemary otomobil ile giderken Ethan Winters’ı uzaktan da olsa görüyoruz. Capcom’un 9. Oyunda artık neler yapabileceğini kestirmek güç. Ya kızımız Rosemary ile oynayacağız ya da ölüp ölüp dirilen Ethan ile devam edeceğiz.
Resident Evil Village’ın berbat taraflarından başlayalım ki son kısımda aklınızda uygun şeyler kalsın. Zira bu oyun nitekim oynamanız gereken bir üretim. Oyunun dehşet öğesi maalesef ki azaltılmış. Bu birtakım oyuncular için uygun bir şey olsa da tansiyon isteyenlerin pek güzeline gitmeyebilir. Canavarlara ateş ettiğimizde maalesef ki vuruş hissini yaşayamıyoruz. Ethan Winters’ın diyalogları sahiden çok makûs. Ne İngilizce ne de Japonca dublaj kurtarmıyor. Artık gelelim âlâ taraflarına.
Öncelikle oyunu PlayStation 5’te oynadığımı belirteyim. PS5’in ses teknolojisi olan Tempest 3D’yi bu kadar uygun kullanan bir oyun daha görmedim. Tempest 3D sayesinde oyunda kim nerede nereden ses geliyor hangi pencere açık üzere tüm sesleri net bir biçimde başınızda konumlandırabiliyorsunuz. DualSense’e gelecek olursak, Adaptive Trigger’lar başarılı bir biçimde oyuna yedirilmiş. Makûs olan vuruş hissi DualSense’in teknolojileri sayesinde bir nebze de olsa tolere ediliyor. Grafik kısmına geçecek olursak, yeni jenerasyonda farkını ortaya koyuyor. Lakin orta kuşak oyunu olduğu için yeni nesilin tüm nimetlerinden faydalanamıyor.
Fakat Ray Tracing açıkken 4K çözünürlükte 60 FPS oynamak nitekim büyük bir keyif. Modellemeler ve kaplamalar RE Engine motorunun piyasadaki en uygun oyun motorlarından biri olduğunu bir defa daha gösteriyor. RE Engine’in 4-5 yıl sonra geleceği yerleri hayal etmek bile beni heyecanlandırıyor doğrusu. RE: Village’da hem köy teması hem de silahları yükseltebileceğimiz marketin olması nostalji yaşatıyor.
FPS cinsinden yürüyen Capcom’un bu alanda devam etmesini temenni ediyoruz. Zira Capcom bu işi çözmüş. Oyunun FPS çeşidinde olması VR sürümü için de büyük avantaj sağlayacak. Oyunun son anına kadar çözümlenmeyen konusu da RE: Village’ı sonuna kadar bir solukta bitirmenizi sağlayacak.
Resident Evil 7’yi oynamış ve tadı damağında kalmışsa Village’ı oynamanızı şiddetle tavsiye ediyorum. Bu oyun olmuş!
Artı istikametleri
- Merak uyandıran konusu
- Grafikleri orta kuşak oyun için tatmin etmenin ötesinde
- FPS ile dehşet tipini başarılı bir halde harmanlamışlar
- RE Engine’ın nimetlerinden ziyadesiyle yararlanmışlar
- Tampest 3D ve DualSense dayanağı
Eksi tarafları
- Diyaloglar
- Vuruş hissi
Puan: 80