Uzun vakittir yalnızca çiftçilik ile uğraştığımız oyunlara pek rastlamaz olduk. İlla ki yanında bir tutam RPG barındırıyor çabucak hepsi.Harvest Moon: One World oyununda bu kategorinin yeni üyelerinden. Aslında bu oyun 25 yıllık bir serinin Nintendo Switch platformuna çıkan son oyunu.
Harvest Moon: One World inceleme
Oyunda, patates dışında zerzevat ve meyve yetiştiremediğimiz bir vakitte yaşıyoruz. Hatta çiftçilik kavramının bile günlük hayatta yeri yok. İşte tam bu noktada biz ve karakterimizin kıssası başlıyor. Karakterimiz, artık bir avuç insanın ne olduğunu bildiği ya da kitaplarda kalmış bitkilerin peşine düşmüş durumda. Bu meyve ve zerzevatları yine hayata döndürmenin yollarını aramaya çıkıyoruz yola. Tabi bu uğurda gündelik işlerin yanısıra bir de eş arıyoruz kendimize.
Harvest Moon: One World, daha evvelki hayat simülasyonlarından daha başlangıçta ayrılıyor. Sabit bir yerde çiftçilik yapmak yerine, oyunun birinci dakikalarında taşınabilir çiftlik sahibi oluyorsunuz. Çiftçilik ne kadar oyunun merkezinde de olsa, oyunda ana mekanik keşif üzerine kurulmuş. Keşfedeceğimiz beş farklı kasaba var etrafta. Her kasabanın özellikleri tabi ki farklı. Mevsimleri, toprakları ve içerisinde yaşayan insanların sizden istedikleri.
Oyundaki tüm ilerleyiş beşerlerle kurduğunuz dialoglar üzerine. Oyundaki her karakterden, her eşyadan, her taşın altından bişeyler çıkabiliyor. Keşif dürtünüzü kamçılayan da, oyunun barındırdığı bu yapı aslında.
Oyunun negatif yanlarına bakmak gerekirse; bahsettiğimiz bu keşif ve dialog mekaniklerini tam olarak takip edemiyorsunuz. Her ne kadar oyunda bir panel olsa da, konuşmalarda çok dikkat etmeniz gerekiyor. Ya da benim üzere not alarak oynuyorsunuz. Bu ise en tolere edilebilir eksiklerin daha başlangıcı. Misyonların ilerleyebilmesi için her taşın altına bakmanız, her karakterle konuşmanız gerekebiliyor bazen.
Çiftçilik kısmındaki evrilme özelliği her ne kadar güzel düşünülmüş olsa da, muhakkak bir tertibi yok. Neye nazaran evrildiğini bir türlü kestiremiyorsunuz. Tıpkı şartlarda iki eser ekseniz bile farklı iki esere evrilebiliyor. Buda, rastgele bir vazifede istenildiğinde o öğeyi elde etme ihtimalinizi büsbütün talihe bırakıyor.
Kasabalardaki karakterlerin birden fazla özensiz, derinliği olmayan karakterler. Hatta kimilerinin çizimleri bile daha kolay. Yalnızca ana karakterlerin çizimleri ve dialogları daha ihtimamlı. Karakterlerin sizden istedikleri çok absürt vazifeler olabiliyor.
Kasabalar çok boş, birbirine benzeyen bir avuç konuttan oluşuyor. Toprak ve mevsimsel özellikleri değişse de, başka kasabalar ile görsel manada birebirler. Konutlar, yalnızca öbür köydekilerle değil yan komşuları ile bile tıpkı.
Kasabalar ortasındaki yollar çok boş ve uzun. Tabi boş olması bu uzunluğu, daha uzun hissetmenize sebep oluyor. Her ağaç, her taş birbirinize tıpatıp benziyor. Aslında ağaç ve taştan öteki bir şey bu bomboş yollarda bulunmuyor.
Harvest Moon: One World, çok hoş planlanmış ve düşünülmüş, seriyi bilenler için nostaljik hislerle oynadığınız bir Çiftçilik/Yaşam simülasyonu. Fakat bunu bir o kadar berbat pratiğe dökebilmiş özensiz bir oyun benim için. Yeniden de diğer bir platformda oynasaydım daha az keyif alırdım. Zira Nintendo Switch ile kanepede uzanarak oynamak oyunun makûs yanlarını görmemenizi bir nebze sağlıyor.
Uzun vakittir yalnızca çiftçilik ile uğraştığımız oyunlara pek rastlamaz olduk. İlla ki yanında bir tutam RPG barındırıyor çabucak hepsi.Harvest Moon: One World oyununda bu kategorinin yeni üyelerinden. Aslında bu oyun 25 yıllık bir serinin Nintendo Switch platformuna çıkan son oyunu.
Harvest Moon: One World inceleme
Oyunda, patates dışında zerzevat ve meyve yetiştiremediğimiz bir vakitte yaşıyoruz. Hatta çiftçilik kavramının bile günlük hayatta yeri yok. İşte tam bu noktada biz ve karakterimizin kıssası başlıyor. Karakterimiz, artık bir avuç insanın ne olduğunu bildiği ya da kitaplarda kalmış bitkilerin peşine düşmüş durumda. Bu meyve ve zerzevatları yine hayata döndürmenin yollarını aramaya çıkıyoruz yola. Tabi bu uğurda gündelik işlerin yanısıra bir de eş arıyoruz kendimize.
Harvest Moon: One World, daha evvelki hayat simülasyonlarından daha başlangıçta ayrılıyor. Sabit bir yerde çiftçilik yapmak yerine, oyunun birinci dakikalarında taşınabilir çiftlik sahibi oluyorsunuz. Çiftçilik ne kadar oyunun merkezinde de olsa, oyunda ana mekanik keşif üzerine kurulmuş. Keşfedeceğimiz beş farklı kasaba var etrafta. Her kasabanın özellikleri tabi ki farklı. Mevsimleri, toprakları ve içerisinde yaşayan insanların sizden istedikleri.
Oyundaki tüm ilerleyiş beşerlerle kurduğunuz dialoglar üzerine. Oyundaki her karakterden, her eşyadan, her taşın altından bişeyler çıkabiliyor. Keşif dürtünüzü kamçılayan da, oyunun barındırdığı bu yapı aslında.
Oyunun negatif yanlarına bakmak gerekirse; bahsettiğimiz bu keşif ve dialog mekaniklerini tam olarak takip edemiyorsunuz. Her ne kadar oyunda bir panel olsa da, konuşmalarda çok dikkat etmeniz gerekiyor. Ya da benim üzere not alarak oynuyorsunuz. Bu ise en tolere edilebilir eksiklerin daha başlangıcı. Misyonların ilerleyebilmesi için her taşın altına bakmanız, her karakterle konuşmanız gerekebiliyor bazen.
Çiftçilik kısmındaki evrilme özelliği her ne kadar güzel düşünülmüş olsa da, muhakkak bir tertibi yok. Neye nazaran evrildiğini bir türlü kestiremiyorsunuz. Tıpkı şartlarda iki eser ekseniz bile farklı iki esere evrilebiliyor. Buda, rastgele bir vazifede istenildiğinde o öğeyi elde etme ihtimalinizi büsbütün talihe bırakıyor.
Kasabalardaki karakterlerin birden fazla özensiz, derinliği olmayan karakterler. Hatta kimilerinin çizimleri bile daha kolay. Yalnızca ana karakterlerin çizimleri ve dialogları daha ihtimamlı. Karakterlerin sizden istedikleri çok absürt vazifeler olabiliyor.
Kasabalar çok boş, birbirine benzeyen bir avuç konuttan oluşuyor. Toprak ve mevsimsel özellikleri değişse de, başka kasabalar ile görsel manada birebirler. Konutlar, yalnızca öbür köydekilerle değil yan komşuları ile bile tıpkı.
Kasabalar ortasındaki yollar çok boş ve uzun. Tabi boş olması bu uzunluğu, daha uzun hissetmenize sebep oluyor. Her ağaç, her taş birbirinize tıpatıp benziyor. Aslında ağaç ve taştan öteki bir şey bu bomboş yollarda bulunmuyor.
Harvest Moon: One World, çok hoş planlanmış ve düşünülmüş, seriyi bilenler için nostaljik hislerle oynadığınız bir Çiftçilik/Yaşam simülasyonu. Fakat bunu bir o kadar berbat pratiğe dökebilmiş özensiz bir oyun benim için. Yeniden de diğer bir platformda oynasaydım daha az keyif alırdım. Zira Nintendo Switch ile kanepede uzanarak oynamak oyunun makûs yanlarını görmemenizi bir nebze sağlıyor.
